aandacht

Testjes

Als ik mijn aandacht laat vallen, breekt het

Als ik mijn aandacht laat vallen

Breekt het

de slag om aandacht

verlies ik, ieder uur

de macht van aandacht

ten koste van de duur

attentie! springend

als een doorn in het oog

Schiet mijn aandacht als de bliksem

weg. afleider, klikspaan

Mijn aandacht vergankelijk

als een tijdbom

minus één, minus één

de som der delen rust in asresten

Het plots zonder plot

geen planning maar plonsen

in de vergankelijkheid van het nu

Brainstorm

Ik drijf en dobber

Genoeg drijfveer

Maar geen aandrijving

Wat mij drijft?

De golven

Met kleine kopjes

Net boven het water uit

Jullie zijn het

Die mij drijven

Duwen, voortstuwen

en de golven breken

Jullie golven

Drijven mij voort

Met een klots en

Een spetter

Pieter pater

Een Preek

praat maar

En ik los op

In 'n overmaat aan water

Tussen golven

Hoger door ieder

Een, Om me heen

Schip ahoi!

Je woorden brengen mijn gedachten op hol

Drie maal kort

Drie maal lang

Drie maal kort

Jij, bezeilt

Je Gedachten

golven

Als een ware sport

Ik hou me staande

Varende

Met voeten van de vloer

Train m'n zeebenen

Soms drijf en peddel

Ik vastberaden naar de horizon

Onvoorspelbaar is de lucht

En slaat genadeloos om

Kapseizende gedachten

Houden me staande

En slaan me neer

Met de storm

De regen

En de golven

M'n eigen briefing over aandacht

Al sinds dat ik mij kan herinneren heb ik problemen met aandacht en afleiding. Omdat ik vroeger extreem snel afgeleid was, was concentreren altijd erg moeilijk voor me. Het bleek dat ik geen filter had die de prikkels filterde die ik binnenkreeg. Er was geen rangschikking in wat belangrijk was en wat niet belangrijk was. Geen hiërarchie in wat ik aan informatie binnen kreeg én in mijn gedachten. Eigenlijk precies wat ik nu doe in mijn opleiding, hiërarchie aanbrengen en het inzichtelijk maken informatie, had ik toen (en heb ik nog steeds) moeite mee.

Tijdens mijn derde levensjaar was de situatie voor mijn ouders onhoudbaar en schakelden ze professionele hulp in. Mijn ouders kregen aangeleerd alles te benoemen wat ze deden, om mijn aandacht de kanaliseren en te focussen op wat belangrijk was en op bepaalde handelingen waar ik mijn aandacht bij moest houden.

Ongeveer twintig jaar later merk ik nog steeds dat ik enkele van deze factoren nog steeds erg moeilijk vind en plakt men tegenwoordig de stempel ADD op hetgeen waar ik ondertussen mee heb leren leven. Echter slaap ik nog steeds vrij slecht, is mijn gedachtenstroom niet te stoppen en moet ik vaak zelf afzondering zoeken om niet afgeleid te worden. Mijn aandachtsspan is daarom nog steeds erg kort, maar kan ik (als ik me afsluit) soms goed concentreren en ergens juist heel erg veel aandacht in stoppen, het tot in de puntjes verzorgen.

Het lijkt alsof ik téveel aandacht heb, een emmer die overloopt van aandacht. In veel gevallen lijkt de emmer te lekken en "lekt" en sijpelt mijn aandacht langzaam weg aan allerlei dingen waar ik door afgeleid wordt. Het lijkt alsof ik deze aandacht op een juiste manier moet “trechteren”.

Aangezien ik in mijn andere projecten altijd erg gestructureerd, en juist minder persoonlijk te werk ga, lijkt het me interessant een project over "mezelf" of een persoonlijke eigenschap te doen. Ik wil deze eigenschap onderzoeken en kijken waar het me naar toe leid.

Om een indruk te geven hoe deze eigenschap werkt (om zo snel afgeleid te zijn), heb ik een tekstje geschreven waarbij het laatste woord van de zin weer het eerste woord is van een volgende zin, welke niets met die vorige zin te maken heeft.

Klik op de afbeelding voor leesbare versie.

Wat voor Deen ben jij?

Wat begon als een grapje op onze excursie naar Kopenhagen, was leuk genoeg om uit te werken als website. Ben jij bijvoorbeeld een Entertain-Deen, een Gemeen-Deen of een Singing-in-the-rain-Deen?

Creatief schrijven les 1

Creatief schrijven, Les 1: Je hebt altijd iets om over te schrijven. Je krijgt een willekeurig voorwerp in je handen geduwd en daar mag je over gaan schrijven. Here's mine:

Dit is Dirk, het monster van de papieren zeeën, de mechanische vis op het droge. Geen beweging, sparteling of tegenstribbeling. Gestript van schubben, glanst zijn metalen behuizing als een dekmantel voor het gevaarlijke mechanisme dat hij huisvest. Zijn tanden zijn destructief maar gedachten zijn dodelijk. Als zijn tanden explosief zijn, zijn Dirk’s gedachten nucleair. Dirk heeft geen gebruiksaanwijzing, je moet gewoon niet bij hem in de buurt komen. Hij spreekt niet, hij gromt of scheurt je aan flarden. Hij geeft geen waarschuwingen en vertrekt geen spier. Er valt geen emotie van hem af te lezen.

Zijn handvaten steken vol trots als twee vinnen achter hem uit met daartussen zijn inhoud van uitwerpselen.. een magazijn vol gevaar. Gebrandmerkt van zijn afkomst. De zwaarheid van zijn belichaming is een voorbode van hetgeen wat hij voor zichzelf houdt. Zijn metalen huis krast, maar is praktisch ondoorgrondelijk, er kan niets in, en niets uit.

Hij verroert zich niet, tot dat het te laat is. Dirk houdt niet van aandacht, hij houdt van alleen liggen op de tafel of bij de pennenbakjes. Op het bureau de verse stapel hemels wit en ongevouwen printerpapier angst injagen met zijn gekraak en gegrom. Soms tuurt hij uren voldaan naar de prullenbak met zijn slachtoffers.

Maar als hij dan opgepakt wordt is er constant de spanning, om te knijpen, de handvaten naar elkaar toe. Bij het uitoefenen van de geringste kracht kraakt hij uit protest maar beweegt moeizaam voort. De veren spannen zich aan, en steeds meer kracht is nodig om hem voort te bewegen. Mechanische bewegingen van een logge machine die in beweging wordt gezet. En zet zijn tanden grommend op elkaar... bij het laatste duwtje jaagt hij er ijzer doorheen als een slang door zijn giftanden z'n prooi vergiftigd.