Creatief schrijven, Les 1: Je hebt altijd iets om over te schrijven. Je krijgt een willekeurig voorwerp in je handen geduwd en daar mag je over gaan schrijven. Here's mine:
Dit is Dirk, het monster van de papieren zeeën, de mechanische vis op het droge. Geen beweging, sparteling of tegenstribbeling. Gestript van schubben, glanst zijn metalen behuizing als een dekmantel voor het gevaarlijke mechanisme dat hij huisvest. Zijn tanden zijn destructief maar gedachten zijn dodelijk. Als zijn tanden explosief zijn, zijn Dirk’s gedachten nucleair. Dirk heeft geen gebruiksaanwijzing, je moet gewoon niet bij hem in de buurt komen. Hij spreekt niet, hij gromt of scheurt je aan flarden. Hij geeft geen waarschuwingen en vertrekt geen spier. Er valt geen emotie van hem af te lezen.
Zijn handvaten steken vol trots als twee vinnen achter hem uit met daartussen zijn inhoud van uitwerpselen.. een magazijn vol gevaar. Gebrandmerkt van zijn afkomst. De zwaarheid van zijn belichaming is een voorbode van hetgeen wat hij voor zichzelf houdt. Zijn metalen huis krast, maar is praktisch ondoorgrondelijk, er kan niets in, en niets uit.
Hij verroert zich niet, tot dat het te laat is. Dirk houdt niet van aandacht, hij houdt van alleen liggen op de tafel of bij de pennenbakjes. Op het bureau de verse stapel hemels wit en ongevouwen printerpapier angst injagen met zijn gekraak en gegrom. Soms tuurt hij uren voldaan naar de prullenbak met zijn slachtoffers.
Maar als hij dan opgepakt wordt is er constant de spanning, om te knijpen, de handvaten naar elkaar toe. Bij het uitoefenen van de geringste kracht kraakt hij uit protest maar beweegt moeizaam voort. De veren spannen zich aan, en steeds meer kracht is nodig om hem voort te bewegen. Mechanische bewegingen van een logge machine die in beweging wordt gezet. En zet zijn tanden grommend op elkaar... bij het laatste duwtje jaagt hij er ijzer doorheen als een slang door zijn giftanden z'n prooi vergiftigd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten